block:3215
| ۴۴۶۱ | Q | چون قضایش حبلِ تدبیرت سُکُست | * | چون نشد بر تو قضای آن دُرُست |
| ۴۴۶۱ | N | چون قضایش حبل تدبیرت سکست | * | چون نشد بر تو قضای آن درست |
| ۴۴۶۲ | Q | عزمها و قصدها در ماجرا | * | گاه گاهی راست می‌آید ترا |
| ۴۴۶۲ | N | عزمها و قصدها در ماجرا | * | گاه گاهی راست می‌آید ترا |
| ۴۴۶۳ | Q | تا بطمعِ آن دلت نیَّت کند | * | بارِ دیگر نیَّتت را بشکند |
| ۴۴۶۳ | N | تا به طمع آن دلت نیت کند | * | بار دیگر نیتت را بشکند |
| ۴۴۶۴ | Q | ور بکُلّی بی‌مُرادت داشتی | * | دل شدی نومید اَمل کَی کاشتی |
| ۴۴۶۴ | N | ور بکلی بی‌مرادت داشتی | * | دل شدی نومید امل کی کاشتی |
| ۴۴۶۵ | Q | ور نکاریدی امل از عُوریَش | * | کَیْ شدی پیدا بَرُو مقهوریَش |
| ۴۴۶۵ | N | ور نکاریدی امل از عوری‌اش | * | کی شدی پیدا بر او مقهوری‌اش |
| ۴۴۶۶ | Q | عاشقان از بی‌مُرادیهای خویش | * | با خَبَر گشتند از مولای خویش |
| ۴۴۶۶ | N | عاشقان از بی‌مرادیهای خویش | * | با خبر گشتند از مولای خویش |
| ۴۴۶۷ | Q | بی‌مُرادی شد قلاوزِ بهشت | * | حُفَّتِ ٱلَجَّنةَ شنو ای خوش سِرِشْت |
| ۴۴۶۷ | N | بی‌مرادی شد قلاووز بهشت | * | حفت الجنة شنو ای خوش سرشت |
| ۴۴۶۸ | Q | که مُراداتت همه اِشْکسته پاست | * | پس کسی باشد که کامِ او رواست |
| ۴۴۶۸ | N | که مراداتت همه اشکسته پاست | * | پس کسی باشد که کام او رواست |
| ۴۴۶۹ | Q | پس شدند اِشْکسته‌اش آن صادقان | * | لیک کُو خود آن شکست عاشقان |
| ۴۴۶۹ | N | پس شدند اشکسته‌اش آن صادقان | * | لیک کو خود آن شکست عاشقان |
| ۴۴۷۰ | Q | عاقلان اِشْکسته‌اش از اضطرار | * | عاشقان اِشْکسته با صد اختیار |
| ۴۴۷۰ | N | عاقلان اشکسته‌اش از اضطرار | * | عاشقان اشکسته با صد اختیار |
| ۴۴۷۱ | Q | عاقلانش بندگانِ بَنْدی‌اند | * | عاشقانش شَکَّری و قَنْدی‌اند |
| ۴۴۷۱ | N | عاقلانش بندگان بندی‌اند | * | عاشقانش شکری و قندی‌اند |
| ۴۴۷۲ | Q | اِئْتِیَا کَرْهاً مَهارِ عاقلان | * | اِئْتِیَا طَوْعاً بَهارِ بی‌دلان |
| ۴۴۷۲ | N | ائتیا کرها مهار عاقلان | * | ائتیا طوعا بهار بی‌دلان |