block:3214
| ۴۴۳۵ | Q | گوید ای اجزای پَستِ فرشیَم | * | غُربتِ من تَلْخ‌تر من عرشیَم |
| ۴۴۳۵ | N | گوید ای اجزای پست فرشی‌ام | * | غربت من تلخ‌تر من عرشی‌ام |
| ۴۴۳۶ | Q | مَیْلِ تن در سبزه و آبِ روان | * | ز آن بود که اصلِ او آمد از آن |
| ۴۴۳۶ | N | میل تن در سبزه و آب روان | * | ز آن بود که اصل او آمد از آن |
| ۴۴۳۷ | Q | میلِ جان اندر حیات و در حَیْ است | * | زانک جانِ لامکان اصلِ وَیْ است |
| ۴۴۳۷ | N | میل جان اندر حیات و در حی است | * | ز انکه جان لامکان اصل وی است |
| ۴۴۳۸ | Q | میل جان در حکمتست و در عُلوم | * | میلِ تن در باغ و راغست و کرُوم |
| ۴۴۳۸ | N | میل جان در حکمت است و در علوم | * | میل تن در باغ و راغ است و کروم |
| ۴۴۳۹ | Q | میلِ جان اندر ترقّی و شرف | * | میلِ تن در کسب و اسبابِ علف |
| ۴۴۳۹ | N | میل جان اندر ترقی و شرف | * | میل تن در کسب و اسباب علف |
| ۴۴۴۰ | Q | میل و عشقِ آن شرف هم سوی جان | * | زین یُحِب را و یُحِبّونْ را بدان |
| ۴۴۴۰ | N | میل و عشق آن شرف هم سوی جان | * | زین یحب را و یحبون را بدان |
| ۴۴۴۱ | Q | حاصل آنک هر که او طالب بود | * | جانِ مطلوبش دَرُو راغب بود |
| ۴۴۴۱ | N | گر بگویم شرح این بی‌حد شود | * | مثنوی هشتاد تا کاغذ شود |
| ۴۴۴۲ | Q | گر بگویم شرحِ این بی‌حَد شود | * | مَثنوی هشتاد تا کاغَذ شود |
| ۴۴۴۲ | N | حاصل آن که هر که او طالب بود | * | جان مطلوبش در او راغب بود |
| ۴۴۴۳ | Q | آدمی حیوان نباتی و جَماد | * | هر مُرادی عاشقِ هر بی‌مُراد |
| ۴۴۴۳ | N | آدمی حیوان نباتی و جماد | * | هر مرادی عاشق هر بی‌مراد |
| ۴۴۴۴ | Q | بی‌مُرادان بر مُرادی می‌تَنَند | * | و آن مُرادان جذبِ ایشان می‌کنند |
| ۴۴۴۴ | N | بی‌مرادان بر مرادی می‌تنند | * | و آن مرادان جذب ایشان می‌کنند |
| ۴۴۴۵ | Q | لیک میلِ عاشقان لاغَر کند | * | میلِ معشوقان خوش و خوش فَر کند |
| ۴۴۴۵ | N | لیک میل عاشقان لاغر کند | * | میل معشوقان خوش و خوش فر کند |
| ۴۴۴۶ | Q | عشقِ معشوقان دُو رُخ افروخته | * | عشقِ عاشقْ جانِ او را سوخته |
| ۴۴۴۶ | N | عشق معشوقان دو رخ افروخته | * | عشق عاشق جان او را سوخته |
| ۴۴۴۷ | Q | کَهْرُبا عاشق بشَکْلِ بی‌نیاز | * | کاه می‌کوشد در آن راهِ دراز |
| ۴۴۴۷ | N | کهربا عاشق به شکل بی‌نیاز | * | کاه می‌کوشد در آن راه دراز |
| ۴۴۴۸ | Q | این رها کن عشقِ آن تشنه‌دهان | * | تافت اندر سینهٔ صدرِ جهان |
| ۴۴۴۸ | N | این رها کن عشق آن تشنه دهان | * | تافت اندر سینه‌ی صدر جهان |
| ۴۴۴۹ | Q | دودِ آن عشق و غمِ آتش‌کَدَه | * | رفته در مخدومِ او مُشْفِق شده |
| ۴۴۴۹ | N | دود آن عشق و غم آتش‌کده | * | رفته در مخدوم او مشفق شده |
| ۴۴۵۰ | Q | لیکش از ناموس و بَوْش و آبِ رُو | * | شرم می‌آمد که وا جُوید ازو |
| ۴۴۵۰ | N | لیکش از ناموس و بوش و آبرو | * | شرم می‌آمد که واجوید از او |
| ۴۴۵۱ | Q | رحمتش مشتاق آن مسکین شده | * | سَلطنت زین لطف مانع آمده |
| ۴۴۵۱ | N | رحمتش مشتاق آن مسکین شده | * | سلطنت زین لطف مانع آمده |
| ۴۴۵۲ | Q | عقل حیران کین عجب او را کشید | * | یا کَشش ز آن سُو بدینجانب رسید |
| ۴۴۵۲ | N | عقل حیران کاین عجب او را کشید | * | یا کشش ز آن سو بدین جانب رسید |
| ۴۴۵۳ | Q | تَرْکِ جَلْدی کن کزین ناواقفی | * | لب ببند اللَّهُ أَعْلَم بِٱلْخَفی |
| ۴۴۵۳ | N | ترک جلدی کن کز این ناواقفی | * | لب ببند اللَّه أعلم بالخفی |
| ۴۴۵۴ | Q | این سخن را بعد ازین مدفون کنم | * | آن کَشنده می‌کَشَد من چون کُنم |
| ۴۴۵۴ | N | این سخن را بعد از این مدفون کنم | * | آن کشنده می‌کشد من چون کنم |
| ۴۴۵۵ | Q | کیست آن کِت می‌کَشَد ای مُعْتنی | * | آنکه می‌نگذاردت کین دَم زنی |
| ۴۴۵۵ | N | کیست آن کت می‌کشد ای معتنی | * | آن که می‌نگذاردت کاین دم زنی |
| ۴۴۵۶ | Q | صد عزیمت می‌کنی بهرِ سَفر | * | می‌کَشاند مر ترا جایِ دگر |
| ۴۴۵۶ | N | صد عزیمت می‌کنی بهر سفر | * | می‌کشاند مر ترا جای دگر |
| ۴۴۵۷ | Q | ز آن بگرداند بهَر سو آن لگام | * | تا خبر یابد ز فارس اسپِ خام |
| ۴۴۵۷ | N | ز آن بگرداند بهر سو آن لگام | * | تا خبر یابد ز فارس اسب خام |
| ۴۴۵۸ | Q | اسپِ زیرک‌سار ز آن نیکو پَیَست | * | کو همی‌داند که فارس بر وَیَست |
| ۴۴۵۸ | N | اسب زیرک‌سار ز آن نیکو پی است | * | کاو همی‌داند که فارس بر وی است |
| ۴۴۵۹ | Q | او دلت را بَر دُو صد سودا ببست | * | بی‌مُرادت کرد پس دل را شکست |
| ۴۴۵۹ | N | او دلت را بر دو صد سودا ببست | * | بی‌مرادت کرد پس دل را شکست |
| ۴۴۶۰ | Q | چون شکست او بالِ آن رایِ نُخُست | * | چون نشد هستی بال اِشکن دُرُست |
| ۴۴۶۰ | N | چون شکست او بال آن رای نخست | * | چون نشد هستی بال اشکن درست |