block:3204
| ۴۲۵۰ | Q | آن که گویند اولیا در کُه بُوَند | * | تا ز چشمِ مردمان پنهان شوند |
| ۴۲۵۰ | N | آن که گویند اولیا در که بوند | * | تا ز چشم مردمان پنهان شوند |
| ۴۲۵۱ | Q | پیشِ خلق ایشان فرازِ صد کُه‌اند | * | گامِ خود بر چرخِ هفتم می‌نهند |
| ۴۲۵۱ | N | پیش خلق ایشان فراز صد که‌اند | * | گام خود بر چرخ هفتم می‌نهند |
| ۴۲۵۲ | Q | پس چرا پنهان شود کُه‌جُو بود | * | کو ز صد دریا و کُه ز آن سُو بود |
| ۴۲۵۲ | N | پس چرا پنهان شود که جو بود | * | کاو ز صد دریا و که ز آن سو بود |
| ۴۲۵۳ | Q | حاجتش نبْود بسوی کُه گریخت | * | کز پَیَش کُرّهٔ فلک صد نعل ریخت |
| ۴۲۵۳ | N | حاجتش نبود به سوی که گریخت | * | کز پیش کره‌ی فلک صد نعل ریخت |
| ۴۲۵۴ | Q | چرخ گردید و ندید او گَرْدِ جان | * | تَعْزِیَتْ‌جامه بپوشید آسمان |
| ۴۲۵۴ | N | چرخ گردید و ندید او گرد جان | * | تعزیت جامه بپوشید آسمان |
| ۴۲۵۵ | Q | گر بظاهر آن پَری پنهان بود | * | آدمی پنهان‌تر از پَرْیان بود |
| ۴۲۵۵ | N | گر به ظاهر آن پری پنهان بود | * | آدمی پنهان‌تر از پریان بود |
| ۴۲۵۶ | Q | نزدِ عاقل ز آن پَری که مُضْمَرست | * | آدمی صد بار خود پنهان‌ترست |
| ۴۲۵۶ | N | نزد عاقل ز آن پری که مضمر است | * | آدمی صد بار خود پنهان‌تر است |
| ۴۲۵۷ | Q | آدمی نزدیکِ عاقل چون خَفیست | * | چون بود آدم که در غیب او صَفیست |
| ۴۲۵۷ | N | آدمی نزدیک عاقل چون خفی است | * | چون بود آدم که در غیب او صفی است |