block:3187
| ۳۸۸۴ | Q | گفت من مستسقیم آبم کَشَد | * | گرچه می‌دانم که هم آبم کُشَد |
| ۳۸۸۴ | N | گفت من مستسقی‌ام آبم کشد | * | گر چه می‌دانم که هم آبم کشد |
| ۳۸۸۵ | Q | هیچ مستسقی بنْگریزد ز آب | * | گر دو صد بارش کند مات و خراب |
| ۳۸۸۵ | N | هیچ مستسقی بنگریزد ز آب | * | گر دو صد بارش کند مات و خراب |
| ۳۸۸۶ | Q | گر بیاماسد مرا دست و شِکَم | * | عشقِ آب از من نخواهد گشت کم |
| ۳۸۸۶ | N | گر بیاماسد مرا دست و شکم | * | عشق آب از من نخواهد گشت کم |
| ۳۸۸۷ | Q | گویم آنگ که بپرسند از بُطون | * | کاشکی بَحْرم روان بودی درون |
| ۳۸۸۷ | N | گویم آن گه که بپرسند از بطون | * | کاشکی بحرم روان بودی درون |
| ۳۸۸۸ | Q | خیکِ اِشْکَم گو بِدَر از موجِ آب | * | گر بمیرم هست مرگم مستطاب |
| ۳۸۸۸ | N | خیک اشکم گو بدر از موج آب | * | گر بمیرم هست مرگم مستطاب |
| ۳۸۸۹ | Q | من بهَر جایی که بینم آبِ جُو | * | رشکم آید بودمی من جایِ او |
| ۳۸۸۹ | N | من به هر جایی که بینم آب جو | * | رشکم آید بودمی من جای او |
| ۳۸۹۰ | Q | دست چون دفّ و شکم همچون دُهُل | * | طبلِ عشقِ آب می‌کوبم چو گُل |
| ۳۸۹۰ | N | دست چون دف و شکم همچون دهل | * | طبل عشق آب می‌کوبم چو گل |
| ۳۸۹۱ | Q | گر بریزد خونم آن رُوحُ ٱلأَمین | * | جُرعه جُرعه خون خورم همچون زمین |
| ۳۸۹۱ | N | گر بریزد خونم آن روح الامین | * | جرعه جرعه خون خورم همچون زمین |
| ۳۸۹۲ | Q | چون زمین و چون جَنین خون‌خواره‌ام | * | تا که عاشق گشته‌ام این کاره‌ام |
| ۳۸۹۲ | N | چون زمین و چون جنین خون‌خواره‌ام | * | تا که عاشق گشته‌ام این کارَه‌ام |
| ۳۸۹۳ | Q | شب همی‌جوشم در آتش همچو دیگ | * | روز تا شب خون خورم مانندِ ریگ |
| ۳۸۹۳ | N | شب همی‌جوشم در آتش همچو دیگ | * | روز تا شب خون خورم مانند ریگ |
| ۳۸۹۴ | Q | من پشیمانم که مکر انگیختم | * | از مُرادِ خشمِ او بگْریختم |
| ۳۸۹۴ | N | من پشیمانم که مکر انگیختم | * | از مراد خشم او بگریختم |
| ۳۸۹۵ | Q | گو بِران بر جانِ مستم خشمِ خویش | * | عیدِ قُربان اوست و عاشق گاومیش |
| ۳۸۹۵ | N | گو بران بر جان مستم خشم خویش | * | عید قربان اوست و عاشق گاومیش |
| ۳۸۹۶ | Q | گاو اگر خسپد و گر چیزی خورد | * | بهرِ عید و ذُبْح او می‌پرورد |
| ۳۸۹۶ | N | گاو اگر خسبد و گر چیزی خورد | * | بهر عید و ذبح او می‌پرورد |
| ۳۸۹۷ | Q | گاوِ موسی دان مرا جان داده‌ای | * | جُزْو جُزْوم حَشْرِ هر آزاده‌ای |
| ۳۸۹۷ | N | گاو موسی دان مرا جان داده‌ای | * | جزو جزوم حشر هر آزاده‌ای |
| ۳۸۹۸ | Q | گاوِ موسی بود قُربان گشته‌ای | * | کمترین جُزْوش حیاتِ کُشته‌ای |
| ۳۸۹۸ | N | گاو موسی بود قربان گشته‌ای | * | کمترین جزوش حیات کشته‌ای |
| ۳۸۹۹ | Q | بر جهید آن کُشته ز آسیبش ز جا | * | در خطابِ اِضْرِبُوهُ بَعْضَهَا |
| ۳۸۹۹ | N | بر جهید آن کشته ز آسیبش ز جا | * | در خطاب اضربوه بعضها |
| ۳۹۰۰ | Q | یا کِرامی اِذْبُحوا هٰذا ٱلْبَقَر | * | إِنْ أَرَدْتُمْ حَشْرَ أَرْواحِ ٱلنَّظَر |
| ۳۹۰۰ | N | یا کرامی اذبحوا هذا البقر | * | إن أردتم حشر أرواح النظر |
| ۳۹۰۱ | Q | از جَمادی مُردم و نامی شدم | * | و ز نَما مُردم بحیوان بر زدم |
| ۳۹۰۱ | N | از جمادی مردم و نامی شدم | * | و ز نما مردم به حیوان بر زدم |
| ۳۹۰۲ | Q | مُردم از حیوانی و آدم شدم | * | پس چه ترسم کَیْ ز مُردن کم شدم |
| ۳۹۰۲ | N | مردم از حیوانی و آدم شدم | * | پس چه ترسم کی ز مردن کم شدم |
| ۳۹۰۳ | Q | حملهٔ دیگر بمیرم از بَشَر | * | تا بر آرم از ملایک پرّ و سَر |
| ۳۹۰۳ | N | حمله‌ی دیگر بمیرم از بشر | * | تا بر آرم از ملایک بال و پر |
| ۳۹۰۴ | Q | و ز مَلَک هم بایدم جَستن ز جُو | * | کُلُّ شَیْ‌ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ |
| ۳۹۰۴ | N | و ز ملک هم بایدم جستن ز جو | * | کُلُّ شَیْ‌ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ |
| ۳۹۰۵ | Q | بارِ دیگر از مَلَک قُربان شوم | * | آنچ اندر وَهْم ناید آن شوم |
| ۳۹۰۵ | N | بار دیگر از ملک قربان شوم | * | آن چه اندر وهم ناید آن شوم |
| ۳۹۰۶ | Q | پس عدم گردم عدم چون ارْغَنُون | * | گویدم که إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ |
| ۳۹۰۶ | N | پس عدم گردم عدم چون ارغنون | * | گویدم که إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ |
| ۳۹۰۷ | Q | مرگ دان آنک اتّفاقِ اُمتست | * | کآبِ حیوانی نهان در ظُلمتست |
| ۳۹۰۷ | N | مرگ دان آنک اتفاق امت است | * | کآب حیوانی نهان در ظلمت است |
| ۳۹۰۸ | Q | همچو نیلوفر بِرُو زین طَرَف جُو | * | همچو مستسقی حریص و مرگ‌جُو |
| ۳۹۰۸ | N | همچو نیلوفر برو زین طرف جو | * | همچو مستسقی حریص و مرگ جو |
| ۳۹۰۹ | Q | مرگِ او آبست و او جویای آب | * | می‌خورد و الله أَعْلَم بِالصَّواب |
| ۳۹۰۹ | N | مرگ او آب است و او جویای آب | * | می‌خورد و الله أعلم بالصواب |
| ۳۹۱۰ | Q | ای فسرده عاشقِ ننگین نَمَد | * | کو ز بیمِ جان ز جانان می‌رَمَد |
| ۳۹۱۰ | N | ای فسرده عاشق ننگین نمد | * | کاو ز بیم جان ز جانان می‌رمد |
| ۳۹۱۱ | Q | سوی تیغِ عشقش ای ننگِ زنان | * | صد هزاران جان نگر دستک‌زنان |
| ۳۹۱۱ | N | سوی تیغ عشقش ای ننگ زنان | * | صد هزاران جان نگر دستک‌زنان |
| ۳۹۱۲ | Q | جُوی دیدی کوزه اندر جُوی ریز | * | آب را از جُوی کَیْ باشد گریز |
| ۳۹۱۲ | N | جوی دیدی کوزه اندر جوی ریز | * | آب را از جوی کی باشد گریز |
| ۳۹۱۳ | Q | آبِ کوزه چون در آبِ جُو شود | * | محو گردد در وَیْ و جُو او شود |
| ۳۹۱۳ | N | آب کوزه چون در آب جو شود | * | محو گردد در وی و جو او شود |
| ۳۹۱۴ | Q | وصفِ او فانی شد و ذاتش بقا | * | زین سِپَس نه کم شود نه بَدْ لِقا |
| ۳۹۱۴ | N | وصف او فانی شد و ذاتش بقا | * | زین سپس نه کم شود نه بد لقا |
| ۳۹۱۵ | Q | خویش را بر نَخْلِ او آویختم | * | عذرِ آن را که ازو بگْریختم |
| ۳۹۱۵ | N | خویش را بر نخل او آویختم | * | عذر آن را که از او بگریختم |