block:2110
| ۳۷۱۳ | Q | دو قبیله کاَوْس و خَزْرَج نام داشت | * | یک ز دیگر جانِ خون‌آشام داشت |
| ۳۷۱۳ | N | دو قبیله کاوس و خزرج نام داشت | * | یک ز دیگر جان خون آشام داشت |
| ۳۷۱۴ | Q | کینه‌های کهنه‌شان از مصطفی | * | محو شد در نورِ اسلام و صفا |
| ۳۷۱۴ | N | کینه‌های کهنه‌شان از مصطفی | * | محو شد در نور اسلام و صفا |
| ۳۷۱۵ | Q | اوّلا اِخوان شدند آن دشمنان | * | همچو اَعدادِ عِنَب در بوستان |
| ۳۷۱۵ | N | اولا اخوان شدند آن دشمنان | * | همچو اعداد عنب در بوستان |
| ۳۷۱۶ | Q | وز دم الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَه بپَند | * | در شکستند و تنِ واحد شدند |
| ۳۷۱۶ | N | و ز دم الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ به پند | * | در شکستند و تن واحد شدند |
| ۳۷۱۷ | Q | صورتِ انگورها اخوان بود | * | چون فشردی شیرهٔ واحد شود |
| ۳۷۱۷ | N | صورت انگورها اخوان بود | * | چون فشردی شیره‌ی واحد شود |
| ۳۷۱۸ | Q | غُوره و انگور ضدَّانند لیک | * | چونک غوره پُخته شد شد یارِ نیک |
| ۳۷۱۸ | N | غوره و انگور ضدانند لیک | * | چون که غوره پخته شد شد یار نیک |
| ۳۷۱۹ | Q | غوره‌ای کو سنگ بست و خام ماند | * | در ازل حق کافرِ اصلیش خواند |
| ۳۷۱۹ | N | غوره‌ای کاو سنگ بست و خام ماند | * | در ازل حق کافر اصلیش خواند |
| ۳۷۲۰ | Q | نه اخی نه نفسِ واحد باشد او | * | در شقاوت نحسِ مُلحِد باشد او |
| ۳۷۲۰ | N | نه اخی نه نفس واحد باشد او | * | در شقاوت نحس ملحد باشد او |
| ۳۷۲۱ | Q | گر بگویم آنچ او دارد نهان | * | فتنهٔ اَفهام خیزد در جهان |
| ۳۷۲۱ | N | گر بگویم آن چه او دارد نهان | * | فتنه‌ی افهام خیزد در جهان |
| ۳۷۲۲ | Q | سرِّ گبرِ کور نامذکور به | * | دودِ دوزخ از اِرَم مهجور به |
| ۳۷۲۲ | N | سر گبر کور نامذکور به | * | دود دوزخ از ارم مهجور به |
| ۳۷۲۳ | Q | غوره‌های نیک کایشان قابلند | * | از دَمِ اهلِ دل آخر یک دلند |
| ۳۷۲۳ | N | غوره‌های نیک کایشان قابل‌اند | * | از دم اهل دل آخر یک دل‌اند |
| ۳۷۲۴ | Q | سوی انگوری همی‌رانند تیز | * | تا دُوی برخیزد و کین و ستیز |
| ۳۷۲۴ | N | سوی انگوری همی‌رانند تیز | * | تا دویی برخیزد و کین و ستیز |
| ۳۷۲۵ | Q | پس در انگوری همی‌درّند پوست | * | تا یکی گردند و وحدت وصفِ اوست |
| ۳۷۲۵ | N | پس در انگوری همی‌درند پوست | * | تا یکی گردند و وحدت وصف اوست |
| ۳۷۲۶ | Q | دوست دشمن گردد ایرا هم دُو است | * | هیچ یک با خویش جنگی در نبَست |
| ۳۷۲۶ | N | دوست دشمن گردد ایرا هم دو است | * | هیچ یک با خویش جنگی در نبست |
| ۳۷۲۷ | Q | آفرین بر عشقِ کُلِّ اوستاد | * | صد هزاران ذرَّه را داد اتّحاد |
| ۳۷۲۷ | N | آفرین بر عشق کل اوستاد | * | صد هزاران ذره را داد اتحاد |
| ۳۷۲۸ | Q | همچو خاکِ مفترق در رهگذر | * | یک سَبُوشان کرد دستِ کوزه‌گر |
| ۳۷۲۸ | N | همچو خاک مفترق در رهگذر | * | یک سبوشان کرد دست کوزه‌گر |
| ۳۷۲۹ | Q | که اتّحادِ جسمهای آب و طین | * | هست ناقص جان نمی‌ماند بدین |
| ۳۷۲۹ | N | که اتحاد جسمهای آب و طین | * | هست ناقص جان نمی‌ماند بدین |
| ۳۷۳۰ | Q | گر نظایر گویم اینجا در مثال | * | فهم را ترسم که آرد اختلال |
| ۳۷۳۰ | N | گر نظایر گویم اینجا در مثال | * | فهم را ترسم که آرد اختلال |
| ۳۷۳۱ | Q | هم سُلیمان هست اکنون لیک ما | * | از نشاطِ دُوربینی در عمَی |
| ۳۷۳۱ | N | هم سلیمان هست اکنون لیک ما | * | از نشاط دور بینی در عما |
| ۳۷۳۲ | Q | دوربینی کور دارد مرد را | * | همچو خُفته در سَرا کور از سَرا |
| ۳۷۳۲ | N | دور بینی کور دارد مرد را | * | همچو خفته در سرا کور از سرا |
| ۳۷۳۳ | Q | مُولَعیم اندر سخنهای دقیق | * | در گِرِهها باز کردن ما عشیق |
| ۳۷۳۳ | N | مولعیم اندر سخنهای دقیق | * | در گرهها باز کردن ما عشیق |
| ۳۷۳۴ | Q | تا گِره بندیم و بگْشاییم ما | * | در شِکال و در جواب آیین‌فزا |
| ۳۷۳۴ | N | تا گره بندیم و بگشاییم ما | * | در شکال و در جواب آیین فزا |
| ۳۷۳۵ | Q | همچو مرغی کاو گشاید بندِ دام | * | گاه بندد تا شود در فَن تمام |
| ۳۷۳۵ | N | همچو مرغی کاو گشاید بند دام | * | گاه بندد تا شود در فن تمام |
| ۳۷۳۶ | Q | او بود محروم از صحرا و مَرْج | * | عمرِ او اندر گِرِه کاریست خَرْج |
| ۳۷۳۶ | N | او بود محروم از صحرا و مرج | * | عمر او اندر گره کاری است خرج |
| ۳۷۳۷ | Q | خود زبونِ او نگردد هیچ دام | * | لیک پَرّش در شکست افتد مدام |
| ۳۷۳۷ | N | خود زبون او نگردد هیچ دام | * | لیک پرش در شکست افتد مدام |
| ۳۷۳۸ | Q | با گره کم کوش تا بال و پَرَت | * | نسْکُلد یک یک ازین کرّ و فَرَت |
| ۳۷۳۸ | N | با گره کم کوش تا بال و پرت | * | نگسلد یک یک از این کر و فرت |
| ۳۷۳۹ | Q | صد هزاران مرغ پرهاشان شکست | * | و آن کمین گاهِ عوارض را نبَست |
| ۳۷۳۹ | N | صد هزاران مرغ پرهاشان شکست | * | و آن کمین گاه عوارض را نبست |
| ۳۷۴۰ | Q | حالِ ایشان از نُبی خوان ای حریص | * | نَقَّبُوا فِیها ببین هَلْ مِنْ مَحِیص |
| ۳۷۴۰ | N | حال ایشان از نبی خوان ای حریص | * | نقبوا فیها ببین هَلْ مِنْ مَحِیصٍ |
| ۳۷۴۱ | Q | از نزاعِ تُرک و رومی و عرَب | * | حَل نشد اِشکالِ انگور و عنَب |
| ۳۷۴۱ | N | از نزاع ترک و رومی و عرب | * | حل نشد اشکال انگور و عنب |
| ۳۷۴۲ | Q | تا سُلیمانِ لسینِ معنوی | * | در نیاید بر نخیزد این دُوی |
| ۳۷۴۲ | N | تا سلیمان لسین معنوی | * | در نیاید بر نخیزد این دوی |
| ۳۷۴۳ | Q | جمله مرغانِ منازع بازْوار | * | بشْنوید این طبلِ باز شَهْریار |
| ۳۷۴۳ | N | جمله مرغان منازع بازوار | * | بشنوید این طبل باز شهریار |
| ۳۷۴۴ | Q | ز اختلافِ خویش سوی اتّحاد | * | هین ز هر جانب روان گردید شاد |
| ۳۷۴۴ | N | ز اختلاف خویش سوی اتحاد | * | هین ز هر جانب روان گردید شاد |
| ۳۷۴۵ | Q | حَیْثُ ما کُنْتُمْ فَوَلُّوا وَجْهَکمْ | * | نَحْوَهُ هَذا الَّذی لَمْ یَنْهَکُمْ |
| ۳۷۴۵ | N | حیث ما کنتم فولوا وجهکم | * | نحوه هذا الذی لم ینهکم |
| ۳۷۴۶ | Q | کور مرغانیم و بس ناساختیم | * | کان سلیمان را دمی نشْناختیم |
| ۳۷۴۶ | N | کور مرغانیم و بس ناساختیم | * | کان سلیمان را دمی نشناختیم |
| ۳۷۴۷ | Q | همچو جغدان دشمنِ بازان شدیم | * | لاجرم واماندهٔ ویران شدیم |
| ۳۷۴۷ | N | همچو جغدان دشمن بازان شدیم | * | لاجرم وامانده‌ی ویران شدیم |
| ۳۷۴۸ | Q | می‌کنیم از غایتِ جهل و عَمَا | * | قصدِ آزارِ عزیزانِ خدا |
| ۳۷۴۸ | N | می‌کنیم از غایت جهل و عما | * | قصد آزار عزیزان خدا |
| ۳۷۴۹ | Q | جمعِ مرغان کز سُلیمان روشنند | * | پرّ و بال بی‌گُنه کَیْ بر کنند |
| ۳۷۴۹ | N | جمع مرغان کز سلیمان روشنند | * | پر و بال بی‌گنه کی بر کنند |
| ۳۷۵۰ | Q | بلک سوی عاجزان چینه کشند | * | بی‌خلاف و کینه آن مرغان خوشند |
| ۳۷۵۰ | N | بلکه سوی عاجزان چینه کشند | * | بی‌خلاف و کینه آن مرغان خوشند |
| ۳۷۵۱ | Q | هدهدِ ایشان پیِ تقدیس را | * | می‌گشاید راه صد بلقیس را |
| ۳۷۵۱ | N | هدهد ایشان پی تقدیس را | * | می‌گشاید راه صد بلقیس را |
| ۳۷۵۲ | Q | زاغِ ایشان گر بصورت زاغ بود | * | باز همَّت آمد و مازاغَ بود |
| ۳۷۵۲ | N | زاغ ایشان گر به صورت زاغ بود | * | باز همت آمد و ما زاغَ بود |
| ۳۷۵۳ | Q | لکلکِ ایشان که لک لک می‌زند | * | آتشِ توحید در شک می‌زند |
| ۳۷۵۳ | N | لکلک ایشان که لک لک می‌زند | * | آتش توحید در شک می‌زند |
| ۳۷۵۴ | Q | و آن کبوترشان ز بازان نَشْکُهَد | * | باز سَر پیشِ کبوترشان نهَد |
| ۳۷۵۴ | N | و آن کبوترشان ز بازان نشکهد | * | باز سر پیش کبوترشان نهد |
| ۳۷۵۵ | Q | بلبلِ ایشان که حالت آرد او | * | در درونِ خویش گُلشن دارد او |
| ۳۷۵۵ | N | بلبل ایشان که حالت آرد او | * | در درون خویش گلشن دارد او |
| ۳۷۵۶ | Q | طوطی ایشان ز قند آزاد بود | * | کز درون قندِ ابد رویش نمود |
| ۳۷۵۶ | N | طوطی ایشان ز قند آزاد بود | * | کز درون قند ابد رویش نمود |
| ۳۷۵۷ | Q | پایِ طاوُسانِ ایشان در نظر | * | بهتر از طاوس پرّانِ دگر |
| ۳۷۵۷ | N | پای طاوسان ایشان در نظر | * | بهتر از طاوس پران دگر |
| ۳۷۵۸ | Q | منطق الطیران خاقانی صداست | * | منطق الطَّیر سلیمانی کجاست |
| ۳۷۵۸ | N | منطق الطیران خاقانی صداست | * | منطق الطیر سلیمانی کجاست |
| ۳۷۵۹ | Q | تو چه دانی بانگِ مرغان را همی | * | چون ندیده‌ستی سلیمان را دمی |
| ۳۷۵۹ | N | تو چه دانی بانگ مرغان را همی | * | چون ندیده‌ستی سلیمان را دمی |
| ۳۷۶۰ | Q | پرِّ آن مرغی که بانگش مُطربست | * | از برونِ مَشرقست و مَغربست |
| ۳۷۶۰ | N | پر آن مرغی که بانگش مطرب است | * | از برون مشرق است و مغرب است |
| ۳۷۶۱ | Q | هر یک آهنگش ز کُرسی تاثریست | * | وز ثری تا عرش در کرّ و فَریست |
| ۳۷۶۱ | N | هر یک آهنگش ز کرسی تاثری است | * | وز ثری تا عرش در کر و فری است |
| ۳۷۶۲ | Q | مرغ کاو بی‌این سلیمان می‌رود | * | عاشقِ ظلمت چو خفّاشی بود |
| ۳۷۶۲ | N | مرغ کاو بی‌این سلیمان می‌رود | * | عاشق ظلمت چو خفاشی بود |
| ۳۷۶۳ | Q | با سلیمان خو کن ای خفّاشِ رَد | * | تا که در ظلمت نمانی تا ابد |
| ۳۷۶۳ | N | با سلیمان خو کن ای خفاش رد | * | تا که در ظلمت نمانی تا ابد |
| ۳۷۶۴ | Q | یک گزی ره که بدان سو می‌روی | * | همچو گز قطبِ مساحت می‌شوی |
| ۳۷۶۴ | N | یک گزی ره که بدان سو می‌روی | * | همچو گز قطب مساحت می‌شوی |
| ۳۷۶۵ | Q | وانک لنگ و لوک آن سو می‌جهی | * | از همه لنگی و لوکی می‌رهی |
| ۳۷۶۵ | N | و انکه لنگ و لوک آن سو می‌جهی | * | از همه لنگی و لوکی می‌رهی |