ABU SA‘ID KHARRAZ
		ابو سعيد خرّاز گفت : ما در قهر نفس خويش چندان برفتيم که هر مجاهدت و رياضت که در وسع آدمی آيد، و شنيدم که کسی کرد. من آن کردم و بجای آوردم تا آن حدّ که شنيدم که خدايرا فريشتگانی‌اند که عبادت ايشان بر درگاه عزّت آنست که سرهای خويش بزير کنند و پايها ببالا، روزگاری آن کرديم، اين چنين مجاهدات و رياضات با نفس خود بر دست گرفتيم و هنوز از شرّ وی ايمن نشديم.	96	4
		بو سعید خرّاز گفت : در عرفات بودم روز عرفه و حاجّ را دیدم که که دعاها می‌کردند و نیکو همی زاریدند : بر هر زبانی ذکری و در هر دلی شوری و در هر جانی عشقی، در هر گوشه‌ای سوزی و نیازی، و با هر کسی دردی و گدازی. مرا نیز آرزو خاست که دعائی کنم و چیزی خواهم، با خود گفتم چه دعا کنم و چه خواهم هرچه می‌باید ناخواسته خود داده نا گفته خود ساخته و پرداخته. آخر قصد کردم تا از راه حقیقت بر او (۱) باز شوم و دعا کنم. بسرّ من الهام داد که پس وجود ما از ما می‌چیزی خواهی.	285	7