vol.2

Qūniyah Nicholson both

block:2012

خاریدن روستایی در تاریکی شیر را بظنّ آنک گاوِ اوست
۵۰۳Qروستایی گاو در آخُر ببَست * شیر گاوش خورد و بر جایش نشست
۵۰۳Nروستایی گاو در آخر ببست * شیر گاوش خورد و بر جایش نشست
۵۰۴Qروستایی شد در آخُر سوی گاو * گاو را می‌جُست شب آن کُنج‌کاو
۵۰۴Nروستایی شد در آخر سوی گاو * گاو را می‌جست شب آن کنج کاو
۵۰۵Qدست می‌مالید بر اعضای شیر * پُشت و پهلو گاه بالا گاه زیر
۵۰۵Nدست می‌مالید بر اعضای شیر * پشت و پهلو گاه بالا گاه زیر
۵۰۶Qگفت شیر ار روشنی افزون شدی * زهره‌اش بدریدی و دل خون شدی
۵۰۶Nگفت شیر ار روشنی افزون شدی * زهره‌اش بدریدی و دل خون شدی
۵۰۷Qاین چنین گستاخ ز آن می‌خاردم * کو درین شب گاو می‌پنداردم
۵۰۷Nاین چنین گستاخ ز آن می‌خاردم * کاو درین شب گاو می‌پنداردم
۵۰۸Qحق همی‌گوید که ای مغرور کور * نه ز نامم پاره پاره گشت طُور
۵۰۸Nحق همی‌گوید که ای مغرور کور * نه ز نامم پاره پاره گشت طور
۵۰۹Qکه لَوَ اؐنْزَلْنا کِتابًا للْجَبَل * لاَنْصَدَع ثُمّ اؐنْقَطَع ثُمّ اؐرْتَحَل
۵۰۹Nکه لو انزلنا کتابا للجبل * لانصدع ثم انقطع ثم ارتحل
۵۱۰Qاز من ار کوهِ اُحُد واقف بُدی * پاره گشتی و دلش پرخون شدی
۵۱۰Nاز من ار کوه احد واقف بدی * پاره گشتی و دلش پر خون شدی
۵۱۱Qاز پدر وز مادر این بشنیده‌ای * لاجرم غافل درین پیچیده‌ای
۵۱۱Nاز پدر وز مادر این بشنیده‌ای * لاجرم غافل در این پیچیده‌ای
۵۱۲Qگر تو بی‌تقلید ازین واقف شوی * بی‌نشان از لطف چون هاتف شوی
۵۱۲Nگر تو بی‌تقلید از این واقف شوی * بی‌نشان از لطف چون هاتف شوی
۵۱۳Qبشنو این قصّه پیِ تهدید را * تا بدانی آفتِ تقلید را
۵۱۳Nبشنو این قصه پی تهدید را * تا بدانی آفت تقلید را