block:1155
| ۳۵۰۰ | Q | گفت پیغمبر صباحی زَید را | * | کَیْفَ أَصْبَحْتْ ای رفیق با صفا |
| ۳۵۰۰ | N | گفت پیغمبر صباحی زیْد را | * | کیف اصبحت ای رفیق با صفا |
| ۳۵۰۱ | Q | گفت عَبْدًا مُؤْمِنًا باز اوش گفت | * | کو نشان از باغِ ایمان گر شِگُفت |
| ۳۵۰۱ | N | گفت عبدا مومنا باز اوش گفت | * | کو نشان از باغ ایمان گر شگفت |
| ۳۵۰۲ | Q | گفت تشنه بوده‌ام من روزها | * | شب نخُفْتستم ز عشق و سوزها |
| ۳۵۰۲ | N | گفت تشنه بوده‌ام من روزها | * | شب نخفته ستم ز عشق و سوزها |
| ۳۵۰۳ | Q | تا ز روز و شب گذر کردم چنان | * | که ز اِسپر بگذرد نوکِ سنان |
| ۳۵۰۳ | N | تا ز روز و شب گذر کردم چنان | * | که از اسپر بگذرد نوک سنان |
| ۳۵۰۴ | Q | که از آن سو جملهٔ ملّت یکیست | * | صد هزاران سال و یک ساعت یکیست |
| ۳۵۰۴ | N | که از آن سو جمله‌ی ملت یکی ست | * | صد هزاران سال و یک ساعت یکی ست |
| ۳۵۰۵ | Q | هست ازل را و ابَد را اتّحاد | * | عقل را ره نیست آن سو ز افتقاد |
| ۳۵۰۵ | N | هست ازل را و ابد را اتحاد | * | عقل را ره نیست آن سو ز افتقاد |
| ۳۵۰۶ | Q | گفت ازین ره کُو بیار ره‌آوردی بیار | * | در خورِ فهم و عقولِ این دیار |
| ۳۵۰۶ | N | گفت از این ره کو رهاوردی بیار | * | در خور فهم و عقول این دیار |
| ۳۵۰۷ | Q | گفت خلقان چون ببینند آسمان | * | من ببینم عرش را با عرشیان |
| ۳۵۰۷ | N | گفت خلقان چون ببینند آسمان | * | من ببینم عرش را با عرشیان |
| ۳۵۰۸ | Q | هشت جنَّت هفت دوزخ پیشِ من | * | هست پیدا همچو بُت پیشِ شمن |
| ۳۵۰۸ | N | هشت جنت هفت دوزخ پیش من | * | هست پیدا همچو بت پیش شمن |
| ۳۵۰۹ | Q | یک بیک وا می‌شناسم خلق را | * | همچو گندم من ز جَو در آسیا |
| ۳۵۰۹ | N | یک به یک وامی‌شناسم خلق را | * | همچو گندم من ز جو در آسیا |
| ۳۵۱۰ | Q | که بهشتی کیست و بیگانه کِیَست | * | پیشِ من پیدا چو مار و ماهِیَست |
| ۳۵۱۰ | N | که بهشتی کیست و بیگانه کی است | * | پیش من پیدا چو مار و ماهی است |
| ۳۵۱۱ | Q | این زمان پیدا شده بر این گروه | * | یَومَ تَبْیَضُّ وَ َتسْوَدُّ وُجُوه |
| ۳۵۱۱ | N | این زمان پیدا شده بر این گروه | * | یوم تبیض و تسود وجوه |
| ۳۵۱۲ | Q | پیش ازین هر چند جان پُر عیب بود | * | در رَحِم بود وَ ز خلقان غیب بود |
| ۳۵۱۲ | N | پیش از این هر چند جان پر عیب بود | * | در رحم بود و ز خلقان غیب بود |
| ۳۵۱۳ | Q | الشَّقیُّ مَن شَقِی فی بَطْنِ الاُم | * | مِنْ سِماتِ الجِسم یُعْرَفْ حَالهُم |
| ۳۵۱۳ | N | الشقی من شقی فی بطن الام | * | من سمات الجسم یعرف حالهم |
| ۳۵۱۴ | Q | تن چو مادر طفلِ جان را حامله | * | مرگ دردِ زادنَست و زَلزَله |
| ۳۵۱۴ | N | تن چو مادر طفل جان را حامله | * | مرگ درد زادن است و زلزله |
| ۳۵۱۵ | Q | جمله جانهای گذشته مُنتظر | * | تا چگونه زاید آن جانِ بَطِر |
| ۳۵۱۵ | N | جمله جانهای گذشته منتظر | * | تا چگونه زاید آن جان بطر |
| ۳۵۱۶ | Q | زنگیان گویند خود از ماست او | * | رومیان گویند بس زیباست او |
| ۳۵۱۶ | N | زنگیان گویند خود از ماست او | * | رومیان گویند بس زیباست او |
| ۳۵۱۷ | Q | چون بزاید در جهانِ جان و جُود | * | پس نماند اختلافِ بِیض و سُود |
| ۳۵۱۷ | N | چون بزاید در جهان جان و جود | * | پس نماند اختلاف بیض و سود |
| ۳۵۱۸ | Q | گر بود زنگی برندش زنگیان | * | روم را رومی بَرد هم از میان |
| ۳۵۱۸ | N | گر بود زنگی برندش زنگیان | * | روم را رومی برد هم از میان |
| ۳۵۱۹ | Q | تا نَزاد او مُشکلاتِ عالَمست | * | آنک نازاده شناسد او کَمست |
| ۳۵۱۹ | N | تا نزاد او مشکلات عالم است | * | آن که نازاده شناسد او کم است |
| ۳۵۲۰ | Q | او مگر یَنْظُر بِنُورِ اللَّه بود | * | کاندرونِ پوست او را ره بود |
| ۳۵۲۰ | N | او مگر ینظر بنور اللَّه بود | * | کاندرون پوست او را ره بود |
| ۳۵۲۱ | Q | اصلِ آبِ نطفه اِسپیدست و خَوش | * | لیک عکسِ جانِ رومی و حَبَش |
| ۳۵۲۱ | N | اصل آب نطفه اسپید است و خوش | * | لیک عکس جان رومی و حبش |
| ۳۵۲۲ | Q | می‌دهد رنگ أَحْسَنُ التَّقْویم را | * | تا باَسْفَل می‌بَرَد این نیم را |
| ۳۵۲۲ | N | می‌دهد رنگ احسن التقویم را | * | تا به اسفل می‌برد این نیم را |
| ۳۵۲۳ | Q | این سخن پایان ندارد باز ران | * | تا نَمانیم از قطارِ کاروان |
| ۳۵۲۳ | N | این سخن پایان ندارد باز ران | * | تا نمانیم از قطار کاروان |
| ۳۵۲۴ | Q | یَوْمَ تَبْیَضُّ وَ تَسْوَدُّ وُجُوه | * | تُرک و هندو شُهره گردد زآن گروه |
| ۳۵۲۴ | N | یوم تبیض و تسود وجوه | * | ترک و هندو شهره گردد ز آن گروه |
| ۳۵۲۵ | Q | در رَحِم پیدا نباشد هند و تُرک | * | چونک زاید بیندش زار و ستُرگ |
| ۳۵۲۵ | N | در رحم پیدا نباشد هند و ترک | * | چون که زاید بیندش زار و سترگ |
| ۳۵۲۶ | Q | جمله را چون روزِ رستاخیزْ من | * | فاش می‌بینم عیان از مرد و زن |
| ۳۵۲۶ | N | جمله را چون روز رستاخیز من | * | فاش می‌بینم عیان از مرد و زن |
| ۳۵۲۷ | Q | هین بگویم یا فرو بندم نفَس | * | لب گَزیدش مصطفی یعنی که بس |
| ۳۵۲۷ | N | هین بگویم یا فرو بندم نفس | * | لب گزیدش مصطفی یعنی که بس |
| ۳۵۲۸ | Q | یا رسولَ اللَّه بگویم سِرِّ حَشْر | * | در جهان پیدا کنم امروز نَشر |
| ۳۵۲۸ | N | یا رسول اللَّه بگویم سر حشر | * | در جهان پیدا کنم امروز نشر |
| ۳۵۲۹ | Q | هِل مرا تا پردها را بر دِرَم | * | تا چو خورشیدی بِتابد گوهَرم |
| ۳۵۲۹ | N | هل مرا تا پرده‌ها را بر درم | * | تا چو خورشیدی بتابد گوهرم |
| ۳۵۳۰ | Q | تا کسوف آید ز من خورشید را | * | تا نمایم نَخل را و بید را |
| ۳۵۳۰ | N | تا کسوف آید ز من خورشید را | * | تا نمایم نخل را و بید را |
| ۳۵۳۱ | Q | وا نمایم رازِ رستاخیز را | * | نقد را و نقدِ قلب‌آمیز را |
| ۳۵۳۱ | N | وا نمایم راز رستاخیز را | * | نقد را و نقد قلب آمیز را |
| ۳۵۳۲ | Q | دستها ببریده اصحابِ شمال | * | وا نمایم رنگِ کفر و رنگِ آل |
| ۳۵۳۲ | N | دستها ببریده اصحاب شمال | * | وانمایم رنگ کفر و رنگ آل |
| ۳۵۳۳ | Q | وا گشایم هفت سوراخِ نفاق | * | در ضیای ماهِ بی‌خَسف و مِحاق |
| ۳۵۳۳ | N | واگشایم هفت سوراخ نفاق | * | در ضیای ماه بی‌خسف و محاق |
| ۳۵۳۴ | Q | وا نمایم من پلاسِ اَشقیا | * | بشنوانم طبل و کوسِ انبیا |
| ۳۵۳۴ | N | وانمایم من پلاس اشقیا | * | بشنوانم طبل و کوس انبیا |
| ۳۵۳۵ | Q | دوزخ و جنّات و بَرزَخ در میان | * | پیشِ چشمِ کافران آرم عیان |
| ۳۵۳۵ | N | دوزخ و جنات و برزخ در میان | * | پیش چشم کافران آرم عیان |
| ۳۵۳۶ | Q | وا نمایم حَوضِ کَوثَر را بجوش | * | کآب بر رُوشان زند بانگش بگوش |
| ۳۵۳۶ | N | وانمایم حوض کوثر را به جوش | * | کآب بر روشان زند بانگش به گوش |
| ۳۵۳۷ | Q | و آن کسان که تشنه بر گِردش دوان | * | گشته‌اند این دم نمایم من عیان |
| ۳۵۳۷ | N | و آن کسان که تشنه بر گردش دوان | * | گشته‌اند این دم نمایم من عیان |
| ۳۵۳۸ | Q | می‌بساید دوششان بر دوشِ من | * | نعره‌هاشان می‌رسد در گوشِ من |
| ۳۵۳۸ | N | می‌بساید دوششان بر دوش من | * | نعره‌هاشان می‌رسد در گوش من |
| ۳۵۳۹ | Q | اهلِ جنَّت پیشِ چشمم ز اختیار | * | در کشیده یکدگر را در کنار |
| ۳۵۳۹ | N | اهل جنت پیش چشمم ز اختیار | * | در کشیده یکدگر را در کنار |
| ۳۵۴۰ | Q | دستِ همدیگر زیارت می‌کنند | * | از لبان هم بوسه غارت می‌کنند |
| ۳۵۴۰ | N | دست همدیگر زیارت می‌کنند | * | از لبان هم بوسه غارت می‌کنند |
| ۳۵۴۱ | Q | کَر شد این گوشم ز بانگِ آه آه | * | از خسان و نعره‌ی وا حَسْرتَاه |
| ۳۵۴۱ | N | کر شد این گوشم ز بانگ آه آه | * | از خسان و نعرهٔ وا حسرتاه |
| ۳۵۴۲ | Q | این اشارتهاست گویم از نُغُول | * | لیک می‌ترسم ز آزارِ رسول |
| ۳۵۴۲ | N | این اشارتهاست گویم از نغول | * | لیک می‌ترسم ز آزار رسول |
| ۳۵۴۳ | Q | همچنین می‌گفت سرمست و خراب | * | داد پیغامبر گریبانش بتاب |
| ۳۵۴۳ | N | همچنین می‌گفت سر مست و خراب | * | داد پیغمبر گریبانش به تاب |
| ۳۵۴۴ | Q | گفت هین در کَش که اَسبت گرم شد | * | عکسِ حَق لا یَسْتَحِیِ زد شرم شد |
| ۳۵۴۴ | N | گفت هین در کش که اسبت گرم شد | * | عکس حق لا یَسْتَحْیِی زد شرم شد |
| ۳۵۴۵ | Q | آینهٔ تو جَست بیرون از غلاف | * | آینه و میزان کجا گوید خلاف |
| ۳۵۴۵ | N | آینه‌ی تو جست بیرون از غلاف | * | آینه و میزان کجا گوید خلاف |
| ۳۵۴۶ | Q | آینه و میزان کجا بندد نَفَس | * | بهرِ آزار و حیای هیچ کس |
| ۳۵۴۶ | N | آینه و میزان کجا بندد نفس | * | بهر آزار و حیای هیچ کس |
| ۳۵۴۷ | Q | آینه و میزان مِحَکهای سَنی | * | گر دو صد سالش تو خدمتها کنی |
| ۳۵۴۷ | N | آینه و میزان محکهای سنی | * | گر دو صد سالش تو خدمتها کنی |
| ۳۵۴۸ | Q | کز برای من بپوشان راستی | * | بر فزون بنْما و مَنْما کاستی |
| ۳۵۴۸ | N | کز برای من بپوشان راستی | * | بر فزون بنما و منما کاستی |
| ۳۵۴۹ | Q | اوت گوید ریش و سَبْلت بر مخند | * | آینه و میزان و آنگه ریو و پند |
| ۳۵۴۹ | N | اوت گوید ریش و سبلت بر مخند | * | آینه و میزان و آن گه ریو و پند |
| ۳۵۵۰ | Q | چون خدا ما را برای آن فراخت | * | که بما بتوان حقیقت را شناخت |
| ۳۵۵۰ | N | چون خدا ما را برای آن فراخت | * | که به ما بتوان حقیقت را شناخت |
| ۳۵۵۱ | Q | این نباشد ما چه ارزیم ای جوان | * | کَی شویم آیینِ رویِ نیکوان |
| ۳۵۵۱ | N | این نباشد ما چه ارزیم ای جوان | * | کی شویم آیین روی نیکوان |
| ۳۵۵۲ | Q | لیک در کش در نَمد آیینه را | * | گر تجلّی کرد سینا سینه را |
| ۳۵۵۲ | N | لیک در کش در نمد آیینه را | * | گر تجلی کرد سینا سینه را |
| ۳۵۵۳ | Q | گفت آخر هیچ گنجد در بغَلْ | * | آفتابِ حقّ و خورشیدِ ازل |
| ۳۵۵۳ | N | گفت آخر هیچ گنجد در بغل | * | آفتاب حق و خورشید ازل |
| ۳۵۵۴ | Q | هم دغل را هم بغل را بر دََرَد | * | نه جنون ماند به پیشش نه خِرَد |
| ۳۵۵۴ | N | هم دغل را هم بغل را بر درد | * | نه جنون ماند به پیشش نه خرد |
| ۳۵۵۵ | Q | گفت یک اِصبَع چو بر چشمی نهی | * | بیند از خورشید عالَم را تهی |
| ۳۵۵۵ | N | گفت یک اصبع چو بر چشمی نهی | * | بیند از خورشید عالم را تهی |
| ۳۵۵۶ | Q | یک سرِ انگشت پردهٔ ماه شد | * | وین نشانِ ساترئ شاه شد |
| ۳۵۵۶ | N | یک سر انگشت پرده‌ی ماه شد | * | وین نشان ساتری اللَّه شد |
| ۳۵۵۷ | Q | تا بپوشاند جهان را نُقطه‌ای | * | مِهر گردد مُنکَسِف از سَقطه‌ای |
| ۳۵۵۷ | N | تا بپوشاند جهان را نقطه‌ای | * | مهر گردد منکسف از سقطه‌ای |
| ۳۵۵۸ | Q | لب ببند و غَورِ دریایی نگر | * | بحر را حق کرد محکومِ بشَر |
| ۳۵۵۸ | N | لب ببند و غور دریایی نگر | * | بحر را حق کرد محکوم بشر |
| ۳۵۵۹ | Q | همچو چشمهٔ سَلسَبیل و زَنجَبیل | * | هست در حکمِ بهشتئ جلیل |
| ۳۵۵۹ | N | همچو چشمه‌ی سلسبیل و زنجبیل | * | هست در حکم بهشتی جلیل |
| ۳۵۶۰ | Q | چار جویِ جنَّت اندر حکمِ ماست | * | این نه زورِ ما ز فرمانِ خداست |
| ۳۵۶۰ | N | چار جوی جنت اندر حکم ماست | * | این نه زور ما ز فرمان خداست |
| ۳۵۶۱ | Q | هر کجا خواهیم داریمش روان | * | همچو سِحر اندر مُرادِ ساحران |
| ۳۵۶۱ | N | هر کجا خواهیم داریمش روان | * | همچو سحر اندر مراد ساحران |
| ۳۵۶۲ | Q | همچو این دو چشمهٔ چشمِ روان | * | هست در حکمِ دل و فرمانِ جان |
| ۳۵۶۲ | N | همچو این دو چشمه‌ی چشم روان | * | هست در حکم دل و فرمان جان |
| ۳۵۶۳ | Q | گر بخواهد رفت سوی زهر و مار | * | ور بخواهد رفت سوی اعتبار |
| ۳۵۶۳ | N | گر بخواهد رفت سوی زهر و مار | * | ور بخواهد رفت سوی اعتبار |
| ۳۵۶۴ | Q | گر بخواهد سوی محسوسات رفت | * | ور بخواهد سوی مَلبُوسات رفت |
| ۳۵۶۴ | N | گر بخواهد سوی محسوسات رفت | * | ور بخواهد سوی ملبوسات رفت |
| ۳۵۶۵ | Q | گر بخواهد سوی کُلّیّات راند | * | ور بخواهد حبس جُزویّات ماند |
| ۳۵۶۵ | N | گر بخواهد سوی کلیات راند | * | ور بخواهد حبس جزویات ماند |
| ۳۵۶۶ | Q | همچنین هر پنج حس چون نایزه | * | بر مراد و امرِ دل شد جایزه |
| ۳۵۶۶ | N | همچنین هر پنج حس چون نایزه | * | بر مراد و امر دل شد جایزه |
| ۳۵۶۷ | Q | هر طَرَف که دل اشارت کردشان | * | می‌رود هر پنج حس دامن کشان |
| ۳۵۶۷ | N | هر طرف که دل اشارت کردشان | * | می‌رود هر پنج حس دامن کشان |
| ۳۵۶۸ | Q | دست و پا در امرِ دل اندر مَلا | * | همچو اندر دستِ موسی آن عَصا |
| ۳۵۶۸ | N | دست و پا در امر دل اندر ملا | * | همچو اندر دست موسی آن عصا |
| ۳۵۶۹ | Q | دل بخواهد پا در آید زُو برقص | * | یا گریزد سوی افزونی ز نَقص |
| ۳۵۶۹ | N | دل بخواهد پا در آید زو به رقص | * | یا گریزد سوی افزونی ز نقص |
| ۳۵۷۰ | Q | دل بخواهد دست آید در حساب | * | با اصابع تا نویسد او کتاب |
| ۳۵۷۰ | N | دل بخواهد دست آید در حساب | * | با اصابع تا نویسد او کتاب |
| ۳۵۷۱ | Q | دست در دستِ نهانی مانده است | * | او درون تن را برون بنشانده است |
| ۳۵۷۱ | N | دست در دست نهانی مانده است | * | او درون تن را برون بنشانده است |
| ۳۵۷۲ | Q | گر بخواهد بر عدو ماری شود | * | ور بخواهد بر ولی یاری شود |
| ۳۵۷۲ | N | گر بخواهد بر عدو ماری شود | * | ور بخواهد بر ولی یاری شود |
| ۳۵۷۳ | Q | ور بخواهد کفچهٔ در خوردنی | * | ور بخواهد همچو گُرزِ دَه مَنی |
| ۳۵۷۳ | N | ور بخواهد کفچه‌ای در خوردنی | * | ور بخواهد همچو گرز ده منی |
| ۳۵۷۴ | Q | دل چه می‌گوید بدیشان ای عجب | * | طُرفه وُصلت طرفه پنهانی سبب |
| ۳۵۷۴ | N | دل چه می‌گوید بدیشان ای عجب | * | طرفه وصلت طرفه پنهانی سبب |
| ۳۵۷۵ | Q | دل مگر مُهرِ سُلیمان یافتست | * | که مهارِ پنج حسّ بر تافتَست |
| ۳۵۷۵ | N | دل مگر مهر سلیمان یافته ست | * | که مهار پنج حس بر تافته ست |
| ۳۵۷۶ | Q | پنج حسِّی از برون مَیسورِ او | * | پنج حسّی از درون مأمورِ او |
| ۳۵۷۶ | N | پنج حسی از برون میسور او | * | پنج حسی از درون مأمور او |
| ۳۵۷۷ | Q | دَه حس است و هفت اندام و دگر | * | آنچ اندر گفت ناید می‌شمَر |
| ۳۵۷۷ | N | ده حس است و هفت اندام و دگر | * | آن چه اندر گفت ناید می‌شمر |
| ۳۵۷۸ | Q | چون سُلیمانی دلا در مهتری | * | بر پری و دیو زن انگشتری |
| ۳۵۷۸ | N | چون سلیمانی دلا در مهتری | * | بر پری و دیو زن انگشتری |
| ۳۵۷۹ | Q | گر درین مُلکت بَری باشی ز ریو | * | خاتم از دستِ تو نستاند سه دیو |
| ۳۵۷۹ | N | گر در این ملکت بری باشی ز ریو | * | خاتم از دست تو نستاند سه دیو |
| ۳۵۸۰ | Q | بعد ازان عالم بگیرد اسمِ تو | * | دو جهان محکومِ تو چون جسمِ تو |
| ۳۵۸۰ | N | بعد از آن عالم بگیرد اسم تو | * | دو جهان محکوم تو چون جسم تو |
| ۳۵۸۱ | Q | ور ز دستت دیو خاتم را ببُرد | * | پادشاهی فوت شد بختت بمُرد |
| ۳۵۸۱ | N | ور ز دستت دیو خاتم را ببرد | * | پادشاهی فوت شد بختت بمرد |
| ۳۵۸۲ | Q | بعد از آن یا حَسرتا شد یا عِباد | * | بر شما مَحتوم تا یومَ التَّناد |
| ۳۵۸۲ | N | بعد از آن یا حسرتا شد یا عباد | * | بر شما محتوم تا یوم التناد |
| ۳۵۸۳ | Q | مَکِر خود را گر تو اِنکار آوری | * | از تَرازو و آینه کَیْ جان بَری |
| ۳۵۸۳ | N | مکر خود را گر تو انکار آوری | * | از ترازو و آینه کی جان بری |